Gözleri boğulurdu yaş denizinde
Akıtamazdı damlasını
Dişinin eti sızlardı Anlatamazdı O’nu o yapanları
Göğsünün ortasındaki yumak
git gide büyürdü
beslerdi, beslenirdi yaşanmışlar, yaşananlar
Gözlerinin donduğu yerde Fırçasının ucunda olmayan renkler çarpışırdı ressamın
Renklerin çığlıkları kulaklarını kanatırdı
Çığlıklara karışan kanın her sızıntısı dizlerindeki tükenmiş gücün gururuna damlardı
Boğumları parmaklarının nasırdı, oyuklarında çocukluğu gizliydi
Yüreği Afgan Kızı’nın portresiydi
Bakışları esiyordu duvardan duvara
Ve biliyordu gözleri daha kaç kez boğulacaktı yaş denizinin acıtan sonsuzluğunda
‘2003’
YAZAN: F. DERYA KARACAN
