Sevdikleriyle ayırmış
Dönüşsüz yollar
Gözleri yolun ucunda
Kulağı çorak toprakta
Belki bir ayak sesi
Belki bir nefes sıcağı
Boralar esmiş yüzüne yoldan
O yolun ucunda
Çatlamış dudaklarında
Sesler birbirine benzemiş
Ayrılıkların kalıntısı
Cebinde nişan kınası olmuş
Saklamış yıllarca, yıllarla
Dudakları unutmuş kelimeleri birleştirmeyi
Çatlaklarının oluklarından içinin serinliği dokunmuş
Elini iç çıkarmadığı cebine
Eli cebinde eskidi
Ne yama tuttu ne de dikiş
Gözleri yolun ucunda
O yolun ucuna yamalı
Yol sessiz..
”Trafik kazasında 2004 yılında kaybettiğim biricik arkadaşım Ayşe için.. Huzurlu uyu canım arkadaşım”
YAZAN: F. DERYA KARACAN
