Çocuklarımızı ne kadar tanıyoruz?
Çocuklarımızın bilgi, beceri ve yeteneklerinin ne kadar farkındayız?
Çocuklarımızın mizacı hakkında neler biliyoruz?
Çocuklarımızla ilgili aklımıza takılan tüm soruların cevabını çocuklarımız yaşıtlarıyla veya bireysel oyunlar oynarken onları izleyerek cevaplayabiliriz. Gelişiminin doğası gereği çocuk her an oyun oynama ihtiyacı duyar. Çocuk oyun oynarken kendisi olur. Oyuncakları düzenleme ve yerleştirmedeki becerisi bilişsel zekasını gösterir. Kurallı oyunlar topluma uyum sağlamasını ya da toplum kurallarına ne kadar uyduğunu gösterir. Çocuk oyun oynarken yaratıcılığını açığa çıkarır. Yaşıtlarıyla iletişim kurarken kişiliği hakkında geleceğe dair ipuçları bulabiliriz. Yaşıtlarını kontrol ediyor ve onları yönlendiriyorsa bu lider olma özelliğinin baskın olduğunu, yaşıtlarıyla işbirliği içinde davranıyorsa bu dışadönük ve arkadaş canlısı olduğunu gösterir. Doğaçlama oyunlarda hayatta karşılaşacağı her duruma karşı yaklaşımının ne olacağını öteleyebiliriz.
Çocuklara yeter artık bu kadar oyun dersinin başına geç demek çok büyük yanlış olur. Çocuğumuzu gözlemleyerek tanıdıktan sonra dersi için oyunu bir ödül aracı olarak kullanabilir veya oyun aracılığıyla ders çalışmasını sağlayabiliriz. Unutmamak lazım ders oyunla da öğrenebilir. Öncelikle çocuğumuzun kişiliğini tanımak gerekir sonrasında çocuğumuz için ne yapmamız gerektiğini bulabiliriz.
Çocukları oyun oynarken gözlemliyorum. Çocuklar oyun sırasında nasılsa gerçek hayatlarında da öyleler. Azimli veya hırslı, yardımsever ve kıskanç gibi çocuğun birçok duygusunu ve uyumlu veya uyumsuz olduğunu, dikkatini bir noktada toplamadaki yetisini görebiliyorum. Çocukları her gözlemim sonrasında onların yeni yeni özelliklerini keşfedip bireysel farklılıklarına durumu iyileştirmeye ve çözüm bulmaya çalışıyorum.
Çocukları oyun oynamaktan mahrum bırakmayalım!
Çocuğun kişiliği hakkında merak ettiğimiz tüm ipuçlarını çocuğun oyun oynamasına fırsat vererek ve onları oyun esnasında izleyerek öğrenebiliriz.
yazan: F. Derya KARACAN
