Söylemek Lazım

  Çok şeyi affettim ama hiçbir şeyi unutmadım. Kalbimi kırdılar, canımı yaktılar... Hakkımı aradım, baktım hakkı yok sayıyorlar. Sustum! Ne konuşup kendime saygımı yitirdim. Ne de hakkımı çiğnettim. Susmanın haklı oluş demek olmadığını öğrettiler. Konuştum! Haykırdım hayalkırıklıklarımı. Susmak değildi asalet, sonuna kadar dişini tırnağına...

İki gündür annemi hastaneye götürüyorum. Her yer mi bize engel olur. Başta insanlar sonra insanların ürettikleri.. Hastanenin kapısından içeri gireceğiz tekerlekli sandalye ile hastanenin döner kapısından zaten geçemiyoruz. Hadi bildiğimiz alışık olduğumuz kapıdan geçelim...