Deniz seninle mavi oldu mevsimler seninle doldu Sonbaharda toprağı dinlendiren gün sarısı yapraklarla şeker rengi kızıla benzeyen yaprakların buluştuğu ansın Senden önce ezberimde kalan denizlere yazılmış olan ne varsa

Kum taneleri arasındaki mesefayi bilir misin Ne bir araya gelirler Ne de aralarına kum tanesinden başkasını alırlar Ne yaklaşabilirler ne de bütünleşirler Kum taneleri Deniz kokarlar Denizi sevenlerin kum tanelerini de sevdiğini bilirler…

Ellerin ve gözlerin arasındaki akışa karışmak Seni bulmak Sözlerinle zamanı kaçırmamak Dinginliğimi yaşamak Sigaranı her nefesleyişinde arta kalanı çekmek Sende bütünlenmek

Çocuk parkında kurduğun hayallerin ölçümünü yapamıyordun Kurguladığın oyunların içinde şapkana doldurduğun çakıl taşları vardı çocuk parkları içinde büyümüş çocukların hayallerini barındırıyordu Sende minicik yumuk ellerinle hayallerini serpiyordun Sen masumiyetini salıncağa tahterevalliye sindiriyordun Köşede…

Gözlerinden akan damlaların her biri bebek kokuyordu Görenler gözyaşı sanıyordu Oysa o gözyaşlarında annesinin dokunuşunu buluyordu O gezindiği kaldırım taşlarının köşelerine Lokantanın birinde çalışan garsonun başını okşayarak verdiği küp şekeri bir kez daha…